Özlem Bulut

Seit 2008 arbeitet die „Özlem Bulut Band“ an einem west-östlichen Soundtrack. Auf der neuen CD „ask“ fügt sich der Dialog zwischen den musikalischen Welten zu einem hörenswerten Ganzen.

Wien ist und bleibt eine musikalische Drehscheibe. Wie in kaum einer anderen Stadt begegnen sich hier Ost und West im Bemühen um wechselseitigen Austausch. Zwischen Konservatorien, Jazzclubs und Kellerproberäumen hat sich in den vergangenen Jahren ein Netz von Musikerinnen und Musikern gebildet, die unter teilweise schwierigen Bedingungen wohl mehr zum lebendigen Sound der Stadt beitragen, als es die touristischen Aushängeschilder namens Philharmoniker oder Symphoniker jemals vermögen.... - Datum

„Dafür hätte mich mein Professor rausgeworfen“. Die türkische Sängerin Özlem Bulut sagt, was ihr in den Kopf kommt. Immer ist das wahr, manchmal aber zu bescheiden: Bulut und ihre sechsköpfige Band haben ein Konzert in der Musa abgeliefert, das der gesamten Musikgeschichte von Barock bis Jazz eine Liebeserklärung ausgestellt hat. (see link) - Götinger Tagblatt

Das aktuelle Album der in Anatolien geborenen Sängerin Özlem Bulut samt Combo bringt wortgewandte Liebesbotschaften und Politisches in (türkischem) Schmäh verpackt. Ein Feuerwerk der Sinnlichkeit wird musikalisch entfacht, das bis zum letzten Ton in Bann zieht, berührt und zum Tanzen verführt.

Ein weißes Brautkleid trägt sie und hält einen „Tschik“ in der Hand. So positioniert sich die kurdische, studierte Opernsängerin, die ihre Heimat in Wien gefunden hat, selbstbewusst auf dem Cover ihrer zweiten CD: Oriental trifft Jazz, Folklore „meets“ Elektronik. Mit geschickten Händchen werden die Eigenkompositionen kreativ arrangiert und lustvoll von der Formation gespielt. Gemeinsam mit dem Wiener Komponisten Marco Annau entstand eine ansprechende Mischung aus türkischer (Volks-)Musik und Pop.

Manche Songs klingen in voller Besetzung mit kraftvollem, arabischen Sound durch Darbuka (arabische Trommel), Saz und Oud (Lauten) und Streichern, andere orientieren sich mehr am Pop, aber nie banal und immer von einem Hauch Melismen umgeben. Dem Arrangeur Annau war es wichtig, der Sängerin reichlich „Platz“ zu lassen damit ihre Stimme zur Geltung kommt und man die Texte versteht. Wer kein Türkisch kann, für den gibt es Übersetzungen ins Deutsche und Englische (Booklet), die auch blank wie Gedichte lesbar sind.

Das Ethnojazz-Ensemble in seiner momentanen Besetzung komplettiert sich mit Andrej Prozotorov (Sopransax), Jörg Mikula (Schlagzeug), Habib Samandi (Percussion), Joan Carlos Sungurlian Barsumian (Oud), Martin Berauer (Bass), an den Violinen Julia Pchler, Julia Ciesielska, Plamena Ivanova, Wie-Ya Lin an der Viola und Raimund Seidl am Cello. Zu Gast ist Werner Laher (Bass). Man spürt die Motivation dieser Profis und die Hingabe an diese leidenschaftliche Musik. Die Stilmischung ist technisch sehr anspruchsvoll. Das lassen sich die MusikerInnen aber nicht anerkennen.

„Özlem“ bedeutet Sehnsucht

„Nomen est“ Programm. Auftakt bildet das Lied „Ask bitmez“ (Liebe endet nicht). Es versetzt sofort in ein „1000 und eine Nacht“- Gefühl, geht aber gleich zur Sache: Hinterfragt werden traditionelle Bewertungen und Interpretationen. Beantwortet wird aus betroffener Sicht: „Wem soll ich zugezwinkert haben?“ Frau, die ihre Haare offen trägt und elegant mit den Hüften schwingt, klärt auf. Sehnsucht findet sich in Zeilen wie „Nur ich, der Zug und du in mir“. Lebenssituationen werden taktvoll aber unbeschönigt transportiert. Bspw. Existenz ohne Legalität ( „ID“), Abschied, Zwangsheirat … sowie erotische Intimität im Titel „Sürme“ (dt. Lidstrich).

Ein Freund, der mehr sein möge („Was uns fehlt ist ein Zimmer“) und ein keckes Lied über eine schwarze Katze lässt Kino im Kopf entstehen. Generell erhält man einen erstaunlichen Blick in eine Kultur, die sich uns viel ähnlicher erweist, als manch schneller subjektiver Eindruck. Die Gefühle der Menschen sind überall ähnlich. Und wenn z. B. von einer Zehnjährigen („Fatma“), die heiraten muss, erzählt wird, schockiert das nicht einmal. „Irgendwie“ wissen wir „es“. Die KünstlerInnen schaffen, dass man nicht in trauriges Ohnmächtigkeitsgefühl sinkt, sondern sich erinnert, dass genügend verändert werden muss, wenn man sich Mitgefühl und Solidarität auf die Brust heftet.

Sinn und Sinnlichkeit

Hochpoetische Dichtkunst, die auch ohne Übersetzung wirkt, schmeichelt Ohr und Emotionszentrum und was könnte diesen beeindruckenden Reigen musikalischer Vielfalt besser abrunden, als ein zartes Schlaflied, das des Abends durch Stimme und Klavier in Schlichtheit leuchtet? Was das Cover verspricht, hält die Musik: Hohe Qualität und wesentliche Botschaften. Ein starkes Stück, das man durchgehend im Player laufen lassen kann, trägt und fasziniert. Liebe war noch nie so unkitschig.
Alexandra Leitner - music austria

Özlem Bulut Band - Aşk Bitmez (from Aşk, out now)

After listening to this, I asked myself why I had not listened to Özlem Bulut before and I found my answer in the mica text that led me to this band. They use the word “ethnojazz-ensemble”. Brrrr.

It’s not, though. I mean it is, obviously, the people at mica do know how to describe music properly, and there is jazz and oriental music and an oud and a jazz singer. But it’s not the collection of thoughtlessly thrown together ethnic influences your hippie parents listened to in their midlife crisis. This is clever and cheeky and fun and if you need a visual, Özlem Bulut is wearing a wedding veil with a leather jacket which might be my new favourite look. - Walzerkkoenig

Einen beachtlichen und schönen Erfolg können die aus Anatolien stammende und seit vielen Jahren in Wien lebende Sängerin ÖZLEM BULUT und ihre Band für sich verbuchen. Ihr aktuelles Album „Ask“ ist in die World Music Charts Europe auf Platz 13 eingestiegen. Die WMCE sind eine monatlich erstellte Liste der 20 am häufigsten in Europa gespielten internationalen Musiktitel.

Özlem Bulut und ihre Band haben auf ihrem aktuellen Album „Ask“ auf sehr eindrucksvolle und vor allem betörend charmante Weise vorgemacht, wie man unterschiedlichste musikalische Richtungen und Stile in einem facettenreichen und vielschichtigen Gesamtsound zusammenfasst. Als ob es nichts Leichteres geben könnte, schlagen die charismatische Sängerin und ihre Mitmusiker Andrej Prozorov (Sopransax), Jörg Mikula (Schlagzeug), Habib Samandi (Darbuka), Joan Carlos Sungurlian (Oud), Martin Berauer (Bass) und Marco Annau (Klavier) die Brücke vom Orient zum Okzident, von den anatolischen Musiktraditionen hin zum Jazz, Pop, Folk und Soul. Die Lieder, die die mit dem Austrian World Music Award ausgezeichnete Formation dieser Art entstehen lässt, erklingen fern jeder kitschigen und romantisierten Oberflächlichkeit und sind voller Gefühl, Tiefgang, gediegener Eleganz, Leidenschaft und musikalischer Raffinesse.

Anspruchsvoll doch unaufdringlich

Erstaunlich ist, dass die Musik (hauptsächlich aus der Feder von Marco Annau) technisch doch anspruchsvoller Natur ist. Man hört, dass man es in dieser Band mit Instrumentalisten zu tun hat, die ihr Handwerk verstehen. Nur lassen das die Beteiligten niemanden aufdringlich spüren. Die in einen sehr warmen Klang gehüllten Nummern fließen über feinste Melodiebögen sanft bis kraftvoll vor sich hin und bieten Özlem Buluts ausdruckstarker Stimme jeden Raum, sich vollends zu entfalten. Es ist sinnliches musikalisches Feuerwerk, das Özlem Bulut und ihre Combo entfachen, eines, das in zarten Farben leuchtet und schlicht und einfach nicht unberührt lässt. Kein Wunder also, dass Özlem Bulut und ihre Band mit „Ask“ viele neue Fans für sich gewonnen haben.

Michael Ternai - mausic austria

Yeni albümünüz “Aşk” yurt dışında ve digital platformlarda dinleyiciniz ile buluştu. Bu yeni çalışmanıza gelmeden önce düne dönelim istiyorum ve aldığınız eğitimleri konuşalım istiyorum. Öncesi ülkemizde opera bölümü, sonrası Viyana’da lisans ve master. Daha sonra orada yaşamaya devam ettiniz ki neden böyle bir tercih yaptınız?

Viyana`da öğrenciliğim sırasında önüme bir sürü fırsat çıkmaya başladı. Buradaki yarışmalar, konserler, ajansların bolluğu, operanın ve sanatçıların teşvik halleri bir konservatuarlı için çok kapı açabilir boyutta. Bütün koşullar burada kalmamın daha doğru olduğuna işaret ediyordu ve ben de öyle yaptım.
Gelen süreç doğru değerlendirildi ki Avusturya hükümeti ilk albümünüz için destek verdi size ve 2010 yılında “Bulut” ile buluştuk. “Bulut” için farklı ülkeden müzisyenler bir araya geldi, doğaçlamalar ön plana çıktı ve övgüler almaya devam ettiniz? Bu ilk albüm sizin için nasıl bir heyecandı, nasıl bir buluşmaydı dinleyicinizle?

İlk albümümüz bir tesadüfler buluşmasıydı aslında. Katıldığım Avusturya dünya müzikleri yarışması için etrafımdaki müzisyenlerle iki beste hazırladım. Yarışmadan iki ödülle ayrıldık ve konser teklifleri gelmeye başladı. Proje hepimizi çok heyecanlandıran bir projeydi ve biz cover albüm yapmak istemedik. Çok yoğun bir çalışma döneminden sonra kendi şarkılarımızın olduğu ilk albümümüz çıktı.

Bizimle beraber, bilinen şarkı ve türküleri yorumlayan Türkiyeli müzisyen profili resmi değişti Avusturya`da ve bu da büyük ilgi uyandırdı. İkinci albümde olduğu gibi ilk albümün çıkışında da çok destek aldık Avusturya müzik kurumlarından. İlk albümümde heyecanlıydık, ikinci albümde ayaklarımız biraz daha yere bastı. İlk albüme denedik, ikinci albümde daha çok yapmak istediklerimizi bulduk.

“Bulut”la birlikte Donauinsel, Salam Orient, Morgenland ve Viyana Jazz Festivali gibi önemli festivallerde ve Avrupa`da pek çok önemli konserde sahne aldığınızı öğrendik, yine bir de önemli ödül getirdi size. Bu konserlerdeki atmosfer nasıldı, albüm ülkemizde de yayınlandı, buradaki ilgi nasıldı peki?

Biz pek çok ülkeye konserler vermeye gidiyoruz ve gittiğimiz her yerde şarkılarımızın ve bizim hikayemizi anlatıyorum ben, sohbet ediyoruz beraber. Bu da seyirciyi performansın bir parçası haline getiriyor. Her konserden büyük bir beğeni ve destekle ayrıldık şimdiye kadar.

Avrupa’daki bu ilgi Avusturya’nın en başarılı göçmen kadın müzisyeni ödülünü getirdi bana. Türkiye`de çok fazla konserimiz olmadı, olanlar da harika geçti. Aynı dili konuşmanın avantajı yadsınamaz. Büyük bütçelerle ve kodaman şirketlerle çıkmadı ilk albüm ve bir anda büyük kitlelere ulaştık desek yalan olur. Ama ulaştığımız kitle bize her zaman destek verdi.
Şimdi yeni albüm “Aşk”a gelelim ki öncelikle on şarkıdan oluşuyor albüm ve nasıl doğuyor bu şarkılar, bu kez kim yol arkadaşlarınız oluyor, yine nasıl bir hazırlık ve kayıt süreci yaşıyorsunuz, kısaca neler hissediyorsunuz, neler olacak bu albümle?

“Aşk” albümünün bestelerini Marco Annau ile beraber hazırladık. Marco projenin ilk kuruluş aşamasından beri benimle. Çok güzel bir altyapısı var. Viyana`da bestecilik ve Amerika Berklee Akademi’de “Jazz Piyanistliği” eğitimi aldı, şarkılarımızda duyulan caz altyapılarının çoğu onun arajmanları.

İlk albümde çalıştığımız pek çok arkadaş bu albümde de var, birçok yeni yüz de görmek mümkün. Martin Berauer bas gitarı ile bize katıldı mesela. Martin; Paris’te yasayan bir Avusturyalı ve Martin’in müzikalitesi ve tekniği bize çok şey kattı. Ukraynalı Andrej Prozorov ilk günden beri saksafonuyla bizimle beraber. Juan Carlos Sungurlian ise Osmanlı göçmeni, Uruguaylı bir ud ve buzuki sanatçısı. Onun doğaçlamaları ve fikirlerini albümde sıkça duymak mümkün. Baterist Jörg Mikula bizim mihenk taşlarımızdan. Albümde Tunuslu perküsyon sanatçısı Habib Samandi`nin harika darbuka soundu ve hatta vokalleri var.

Üç sene çalıştık ikinci albümümüz için, çok emek verdiğimiz, her detayını defalarca tertip biçtiğimiz bir albüm oldu. İkinci bebeğimiz doğdu yani, çok mutluyum.

Yurt dışında yaşayan müzisyenlerimizin genellikle karşılaştığı bir durum bu, şartları ne zor kılıyor ki eş zamanlı olarak CD üzerinden ulaşamıyoruz biz istediğimiz bu albümlere, neyse ki digital platformlar var ve imdadımıza yetişiyor, albüme ülkemizde en yakın ne zaman ulaşabileceğiz?

Şartları zor kılan plak şirketlerinin risk almak istememesi. Türkiye de bilinmeyen isimlerin desteklenmemesi, risk alan şirketlerin de projelerin tanıtımı ve reklamı için neredeyse hiç para harcamaması ya da harcayamaması.

Pop piyasasısın tanınan isimleri dışında müzisyenler ve şirketler albüm satışlarından çok para kazanmıyor zaten. O yüzden Türkiye dışında ne kadar tanınırsa tanınsın insan, Türkiye’de hep biraz daha uzun sürüyor bir şeyler yapmak ki özellikle alışılmış müzik dışında bir şey yapıyorsan. Görüşmeler devam ediyor, yakındır, Türkiye`de de çıkacak albüm. Ama sizin de söylediğiniz gibi, o zamana kadar albüme İtunes üzerinden ulaşılabilir.
Albümün ilk klibi “Aşk Bitmez”e çekildi. Şarkı caz, pop ve hatta oryantal ritimlerle anlatıyor aşkı ki zaten öyle de bir şey, birçok renk değil mi aşk ya da klipteki duvak gibi beyaz mı sadece?

Evet, benim bir duvağım var klipte. Genel olarak öğretilmiş kadın karakterine olan antipatimden kaynaklanıyor bu kostüm. Beyazın ve gelinliğin sembol ettiği masumiyet hikayesi ve onun aşkla olan sahte paralelliğine vurgu yapmak istedik. Şarkının sözlerini dinleyince neden gelinlik kullanıldığı anlaşılıyor hemen.
Yolculuğunuz devam ederken müzikle başka kimleri dünyanıza dahil ediyorsunuz, kimleri dünden bugüne keyifle dinlediniz, kimler her zaman müzikte vazgeçilmeziniz oldu? Bir gün için çalışmayı istediğiniz bir müzisyen var mı bu anlamda?

Dinlemekten vazgeçemediğim pek çok isim var. Çocukluğum Ezginin Günlüğü’nün ilk üç albümünü dinleyerek geçti. Neşet Ertaş ve Abdal türküleri de çocukken hep kulağımdaydı. Lhasa yıllardır dinlediğim ve hiç bıkmadığım bir şarkıcı. Sarah Vaughan ve Ella Fitzgerald İstanbul’daki öğrenciliğimde gece gündüz bana eşlik etti ve tabi ki yakından da dinleme şansına ulaştığım pek çok opera şarkıcısı ve klasik müzik yorumcusu… Çalışmak istediğim çok müzisyen var, çok uzun bir liste yapmam gerekebilir :)

Peki ya önümüzdeki süreçte neler olacak? Konserler bekleyecek mutlaka bizleri. Bu süreçte aslında konserlerinizdeki atmosferi de sormak istiyorum, dinleyicileriniz ile olan bu buluşmalar hayatınızda nasıl bir yerde, nasıl geçiyor, neler biriktiriyorsunuz?

Ağustos sonuna kadar ufak bir ara verdim. Sonra konserlerimiz başlayacak. Avusturya’daki konserler dışında İngiltere, Belçika, Almanya ve Polonya konserleri var. Kasım gibi Türkiye`ye gelmeyi planlıyoruz. Burada bizi takip eden, tanıyan, nerede olursak olalım atlayıp konserlerimize gelen bir dinleyici kitlemiz var. Türkiye`de de yavaş yavaş oluşuyor bu. Dinleyicilerle konser sırasında ve sonrasında sürekli kontak halindeyiz, sadece konserlerde de değil mail ve Facebook sayfası sayesinde de sürekli iletişimdeyiz.
Peki siz hakkında en çok neyi merak ediyorlar mesela, buradan neler söylemek istersiniz kendilerine?

Çok farklı ülkelerden, dillerden ve yas gruplarından dinleyici kitlemiz var ve en çok neden bu şarkıları yaptığım, nasıl hikayeleri olduğu merak ediliyor. İkinci albümde yer alan “Fatma“ şarkısı var mesela, çocuk gelinlerle ilgili ya da “Id Song“ iltica etmek zorunda kalanlarla ilgili.

Dediğim gibi şarkıların benim ya da Marco`nun hikayesi ile çok ilişkisi var, o yüzden bunlarla ilgili çok soru geliyor. Onun dışında www.bulut.at adresinden bütün güncel konserler takip edilebilir. Facebook sayfasından yeni klipler, gelişmeler izlenebilir. Yakında blog için yazmaya da başlıyorum, o da olmadı merak eden herkes bana yazabilir, bazen uzun sürüyor bu kadar maile cevap vermek ama illaki cevap veriyorum.
Aşk gibi sorular da bitmez hiç ama yeniden yeniden buluşacağımızı düşündüğümden şimdilik bir mola verelim ve son olarak hayatınızın diğer güzelliklerini öğrenelim istiyorum, müziğin dışındaki sizi tanıyalım, dünyanızı başka neler tamamlıyor, neler süslüyor, neler yaşanır kılıyor?

Kendime zaman ayırabildiğim zamanı yemek yaparak geçiriyorum mesela, çok severek yemek yapıyorum. Onun dışında kitap kurduyum, plaklarım var, müzik dinliyorum. Harika arkadaşlarım var, onlarla zaman geçiriyorum. Bisiklete atlayıp bacaklarım ağrıyana kadar geziyorum. Bir de sevgili eşimle zaman geçiriyorum. Bugün provam yok, sarma yapacağım mesela :) - muzikekspres.com

Istanbul ist die Stadt, in der Orient und Okzident am offensichtlichsten aufeinander- treffen. Kein Wunder, dass Özlem Bulut genau dort ihre intensivsten musikalischen Erfahrungen sammeln konnte. Aufgewachsen in einem Dorf in Anatolien, trat sie zuerst als Straßenmusikerin auf; mit 14 Jahren wurde sie von ihren Eltern aufs Konservatorium nach Istanbul geschickt. Dort studierte sie Operngesang. Dank eines Erasmus-Stipendiums strandete sie in Wien. Das war 2006. Nur zwei Jahre später wurde sie zum festen Mitglied im Chor der Wiener Volksoper.

Dass ihr die Oper liegt, hört man hin und wieder auch auf "Ask", ihrem zweiten Album. Doch auch mit anderen Genres kreuzen die 31-Jährige und der Mastermind der Band, Marco Annau, anatolische Musiktraditionen: mit Jazz und mit Soul. Die musikalisch spannende Mischung aus Orient und Okzident spiegelt sich auch in Buluts Texten wieder: Im "ID Song" geht es um ein Leben ohne Pass, in "Fatma" um Kinderheirat und im Song "Ask Bitmez" um die Unwegsamkeit der Liebe.
Veronika Schreiegg - Bayerischer Rundfunk 2 (Bavaria radio 2)